De Ottergemse wielertoeristenclub 'De Beekkantvrienden' ontstond in 1972 uit een ... boogschuttersclub. Enkele van die schutters besloten op een bepaald ogenblik er 's zondags op uit te trekken met de fiets. De naam Beekkantvrienden is wel letterlijk te nemen. Het idee ontstond in een Ottergems café 'De Beek bij Maria en Henri' aan de kant van de Molenbeek. In 1978 besloot het bestuur om een regelmatigheidscriterium op te starten. Vanaf dit ogenblik kreeg de wielerclub dan ook een vaste structuur zodat bijvoorbeeld de statistieken en activiteiten pas vanaf dit jaar werden bijgehouden.
Het lokaal veranderde naar de Rijkhofstraat, namelijk 'Bij Yvonne'. Het bestuur bestond toen uit: Alfons Rijdant (voorzitter), Willy Duym (ondervoorzitter), Willy Van Waeyenberghe (secretaris) en Oscar Rottiers (penningmeester). De club was een hechte vriendenkring en kwam in de pers bij het tienjarig bestaan.
De kleine vriendenkring groeide uit tot over de dorpsgrenzen heen en er werden steeds meer sportieve toeren uitgehaald. Om de clubkas wat te spijzen werden van 1978 tot en met 1980 T-Dansant's georganiseerd. Vanaf nu hadden we ook daguitstappen met de bus en met de fiets.
Willy Duym volgde Alfons Rijdant op als voorzitter en Jean Ringoir kwam in het bestuur. In 1981 verenigden de verschillende clubs zich in Erpe-Mere. Zeer mooie activiteiten zoals een Sportavond met o.a. Lucien. Van Impe, een driedaagse op rollen gewonnen door WTC Ottergem (Patrick Rottiers, Germaan Van Der Donckt) en een voetbaltornooi (gewonnen door jawel weer WTC Ottergem) waren het gevolg van een mooi initiatief. Spijtig genoeg hield de vereniging slechts drie jaar stand tot in 1983.
In 1986 beleefden we na de Ronde Van Vlaanderen (260 km) het eerste echt groot wielergebeuren in ons klein Ottergem. De veertiendaagse naar Lourdes (heen en terug) was en blijft waarschijnlijk het hoogtepunt van het klassieke WTC Ottergem met de beklimming van de Tourmalet. Dagelijks zo'n 200 km per dag rijden en aankomen met een massa sympathisanten aan het lokaal , was toch voor de meesten een onvergetelijke belevenis. Oscar Rottiers en Willy Van Der Biest reden Ottergem binnen met een nooit gezien applaus.
In 1988 volgde een vijfdaagse naar Duitsland. Vanaf 1989 hebben we daar elk jaar een tweedaagse aan toegevoegd. We herinneren ons levendig de Kemmelberg, Hoei, Nederland, Laon, Sint Omer, Hasselt en zovele andere tweedaagsen.
In 1990 behaalde de inmiddels betreurde Jean Ringoir als allereerste lid van onze club de trofee voor sportverdienste van Erpe-Mere. Jean was 14 maal onafgebroken kampioen van onze club.
In 1991 volgde de tweede grote meerdagenuitstap, nl. naar Oostenrijk heen en terug. Deze tocht werd georganiseerd samen met SONA Bambrugge, zoals later nog eens naar l'Alpe d'Huez in 1994. Ook in de winter deden we ons duitje in het spreekwoordelijke zakje voor het recreatief sporten. We organiseerden vanaf 1992 bosveldfietstochten of anders gezegd: tochten voor de liefhebbers van mountainbiken.
De bestuurswisselingen zijn niet altijd zo nauwkeurig bijgehouden maar toch: in de jaren 90 bestond het bestuur uit: Willy Duym ( in 1992 opgevolgd door Herman De Backer) als voorzitter en verder Oscar Rottiers, Jean Ringoir , Patrick Rottiers, Martin Van Der Eecken en Germaan Van Der Donckt.
In 1996 hadden we onze tweede tocht naar Lourdes, echter nu een enkele reis, maar wel opnieuw met de beklimming van de Tourmalet.
In 2000 volgde een ware regentocht naar de Provence (tot de voorlaatste rit, een hele reisweek steeds maar die vervloekte regen) met als hoogtepunt de beklimming van de Mont-Ventoux, daags na het duel Armstrong-Pantani.
In 2001 volgt Geert Troffaes, als belofte binnengehaald in 1997, met veel enthousiasme Herman op als voorzitter. Onze nestor, Oscar Rottiers, ondertussen reeds 70, laat de financiële beslommeringen over aan zijn zoon William. Oscar behaalde dat jaar ook de trofee van Sportverdienste van Erpe-Mere. We mogen stellen dat hij en Jean Ringoir, de andere winnaar van die trofee, werkelijk de steunpilaren waren van WTC Ottergem. Dat Oscar de bestuurlijke activiteiten aan andere overliet, wilde echter niet zeggen dat hij zijn fiets aan de haak hing. Wel integendeel, tot in 2011 fietste Oscar minstens 2 maal per week en sloeg hij zelden of nooit een zondagrit over, niettegenstaande zijn mooie leeftijd van 81 jaar op dat moment. Ook daarna bleef oscar verder fietsen, zij het al wat vaker in beperkte groep aan een rustig tempo. Als bezieler en erelid van onze club is hij onze echte patron. Bij WTC Ottergem staat 12 januari dan ook te boek als de dag van onze patroonheilige Oscarito! Onze trots en respect voor Oscar!
Eind jaren '90 en in de eerste jaren van het nieuwe millennium groeide ons ledenaantal snel van 30 naar 60 leden, met ook meer en meer leden van buiten Ottergem. Gezien het succes werd vanaf 2002 een volgwagen ter beschikking gesteld, en werd de groep verdeeld in een A en een B groep. Het tempo van de B-groep is wat lager, en er worden wat minder kilometers afgewerkt, maar voor de rest hebben alle fietsvrienden hetzelfde doel voor ogen.
In 2003/2004 voegen zich ook de eerste dames bij onze club! Veerle, Brenda en Lesley waren de pioniers, maar zij kregen snel navolging!
Tot voor enkele jaren werd een jaarlijkse wedstrijd voor wielertoeristen ingericht door WC Velo Plus te Erondegem, steevast de 1e zaterdag van augustus. OOk hier is onze club erg succesvol. Zo won WTC Ottergem het kampioenschap van Erpe-Mere voor Wielertoeristenclubs in 2005, en waren we steeds goed voor podiumplaatsen in de andere jaargangen. Ook bij de individuelen tellen we kampioenen. Tom van Uffel (2x) Marc Diependaele (3x) en last but not least Veerle Clompen (2x) werden op het hoogste schavotje gelauwerd door burgemeester en schepenen.
En de geschiedenis schrijft zichzelf... Na een eerste succesvolle website die door William helemaal alleen werd opgezet in 2004/2005 gaan we vanaf 2008 op deze stek verder met een heus webteam: Wim Nachtergaele, Eric Van Paemel en Filip De Vuyst. Met de komst van Ortwin, ook professioneel actief in de websitewereld, leggen we de lat alweer een stukje hoger. In 2013/2014 steekt Ortwin de website weer in een nieuw kleedje. Het resultaat daarvan bent u momenteel aan het bekijken!
Na de legendarische reizen Ottergem-Dax-Santiago in 2003, Ottergem-Lourdes/Tourmalet in 2005 en Ottergem-Alped'Huez in 2007, maar ook de iets midner vergezochte heen-en-terug naar Cochem aan de Moezel in 2008, gaan we in juli 2009 van ons eigenste Ottergem fietsend naar de top van de beruchte Passo dello Stelvio op de grens van Zwitserland met Italië.
De talrijke reizen doen het al vermoeden: de club groeit en bloeit. Het ledenaantal groeit gestaag richting 80. Sinds 2008 hebben we ook het statuut van VZW, werden er twee eigen club-volgwagens aangeschaft, en wordt de C-groep in het leven geroepen. Ook in het bestuur doen de dames hun intrede. Naaste vaste waarden Geert, Stefan en Patrick, zitten in deze periode immers ook Brenda en Raf in het bestuur.
In 2010 was het tijd voor een totaal nieuwe outift, modern met een retro-knipoog. We gaan voor kwaliteit tot in de puntjes. We naderen de 100 leden en die worden netjes in 't nieuw gestoken, niet alleen met een opvallend oranje pakje van Bioracer maar ook met een passende helm van onze sponsor Schollaert.
De vakantie-uitstapjes blijven prominent op de agenda, en nemen zeker niet af in frequentie en afstand. Naast de gebruikelijke tweedaagses was er ook een vierdaagse naar Retie in 2011. We bleven het ook wat verder van huis zoeken, en trokken onder meer naar de cols van de Alpen in 2010 en de Vogezen in 2011. Naast de door de club georganiseerde uitstappen, waren er natuurlijk ook de talloze persoonlijke escapades van onze WTC'ers tot boven op Tourmalets, Ventoux, Galibiers en Stelvios, maar ver buiten de platgereden paden ook naar Marokko, Kenia, en Togo. Zeg niet dat we onze sponsors niet tot ver buiten de gemeentegrenzen publiciteit bezorgen!
In 2012 gaat de buitenlandse reis, als zwaarste uitdaging ooit maar ook met de grootste groep ooit, van Ottergem naar Santiago De Compostela! 2000 kilometers in 12 dagen staan garant voor vele verhalen, die we hier niet neerschrijven maar die u wel nog eens kan nalezen op onze blog: http://ottergem-santiago.blogspot.be/
Na een succesvol 40e seizoen, met niet alleen de reis naar Santiago maar ook de plechtige Algemene Vergadering in aanwezigheid van Burgemeester en Schepenen en de voorzitter van de Sportraad, krijgt onze club heel wat bijval in de pers en komen nieuwe leden piepen. Bij aanvang van het Seizoen 2013 breken we een historisch record: meer dan 100 leden, waaronder een steeds groeiende groep dames en jonge instroom bij B- en A groepen. Datzelfde seizoen zijn er twee buitenlandse trips. Enkele avonturiers uit A-en B-groep wagen zich aan een MTB-stage in het Duitse Winterberg, maar tevens wordt de klassieker van Ottergem naar Lourdes nog eens overgedaan, onder impuls van enkele 'anciens' uit onze huidige C-kern. We kunnen er alleen maar respect voor hebben dat zich onder de deelnemers talrijke veteranen van voorgaande edities bevonden. Chapeau voor deze dappere mannen!
Intussen schrijven we 2014. Na 13 seizoenen als voorzitter, voelt Geert dat het tijd is voor iets en iemand anders aan het roer. Hij en wij blikken zeer tevreden en dankbaar terug op de voorbije dertien jaar, waarin de club uitgroeide tot een gerespecteerde organisatie met tal van verwezenlijkingen. Geert blijft fietsend lid, maar zal ook andere fiets evenementen gaan mee "maken" zoals MTBken in de jungle, de 1000Km Kom Op Tegen Kanker, Flanders Classics, Moto-begeleiding van wedstrijden ...
Stefan De Clerck volgt Geert op als voorzitter en het bestuur wordt versterkt met Tim Mollaert en David Mertens, intussen ook al enige tijd vaste waarden bij tal van clubinitiatieven. Onder het nieuwe bestuur wordt de succesformule van de voorbije jaren gewoon verdergezet met een tweedaagse naar Arras, een driedaagse naar Poperinge en een fietsvakantie naar de Pyreneeën. Intussen smeedt het bestuur zelfs al plannen het 43ste seizoen in 2015!